Eten, clubs, eetclubs, clubs om te eten...........
Door: Phebe
Blijf op de hoogte en volg Phebe
13 September 2010 | Taiwan, Taipei
Iedereen heeft hier een talent. ‘Hollands got talent’ kan er nog een puntje aan zuigen! Niet normaal wat je hier voor kunstjes voorbij ziet komen. Gisteravond bijvoorbeeld, een jongen die zo’n kubuspuzzel (met al die kleurtjes) binnen veertig seconden oploste; de kubus in zijn linker hand en ondertussen met zijn rechterhand twee ballen jongleerde… Kun je het je voorstellen?
Voor elk talent is hier een club opgericht. Op NTU kun je je aansluiten bij grofweg 200 (!) clubs die allemaal een talent vertegenwoordigen. Zo heb je verschillende dans-, teken-, muziek-, vrijwilligers- en meditatieclubs , maar voor de wat uniekere talenten is er bijvoorbeeld een club die onderzoek doet naar het optillen van spullen met je gedachten. Ja. Dus. Ik heb me al ingeschreven;)
De Clubfair afgelopen zaterdag was in ieder geval een GROOT succes. De halve campus was gevuld met overenthousiaste clubmensen die je voor zich proberen te winnen. Het is een belangrijk onderdeel van het studentenleven en als je eenmaal bij een club aangesloten bent, dan ga je daar volledig voor. Met name de eetclub is erg in trek, aangezien eten het hoofdingrediënt van Taiwan is. Je ontkomt er werkelijk nergens aan. Overal eten, overal rijst,noedels, groente, varkenspoten, laatst zag ik zelfs ‘eetbare’ schelpen. Sindsdien begrijp ik waarom Taiwanezen niet veel tanden meer in hun mond hebben. Normaal gesproken ben ik een groots fan van de Aziatische keuken, of liever gezegd van eten in het algemeen, maar helaas protesteert mijn lichaam al sinds mijn aankomst. Na een paar happen ??? is mijn honger gestild. Hopelijk draait dat komende weken een beetje bij. De ??? omdat ik eigenlijk nooit precies weet wat ik eet. We hebben tot nu toe elke avond op de straat gegeten. Alles wat er een beetje normaal uitziet wordt als diner beschouwd. Gelukkig heb ik een Amerikaans meisje ontmoet die behoorlijk Chinees spreekt, dus zij weet zo af en toe te vertellen wat er op ons bordje ligt haha..
Vrijdag hebben we lekker de toerist uitgehangen. We zijn eerst naar Chang Kai Shek Memorial geweest. (Zie ook de foto’s) Deze gigantische gedenkplaats is gebouwd ter ere van de vrijheidsstrijder Chang Kai Shek. Hij zou Taiwan de onafhankelijkheid hebben gegeven. Toch blijken daar de meningen over te verschillen en de Memorial schijnt dan ook het middelpunt van politieke discussie te zijn. De naam is ook al vele malen veranderd, maar ondertussen blijft de gigantische houten Chang Kai Shek lachend op zijn troon zitten. De wissel van de wacht is hilarisch. De wachters hebben hele zware schoenen aan die tikken als ze lopen. Daardoor lijkt de ruim 10 minuten durende wissel van de wacht op een tapdanceperformance met geweren.
Vervolgens zijn we naar de Longshan tempel gegaan waar we totaal zonder nadenken met onze schoenen en blote schouders doorheen stampten. Ondertussen was er een dienst bezig en voelden we dat onze aanwezigheid niet werd gewaardeerd. Ze stuurden ons niet weg maar de blikken zeiden genoeg. We zijn er gauw vandoor gegaan. Toch hoop ik er snel terug te keren, want er hangt een hele rustige atmosfeer en het gezang van de priesters is ontzettend mooi (en zuiver, dat is niet altijd gegarandeerd).
Om de dag mooi af te sluiten gingen we naar Taipei 101 om de zonsondergang te zien. Minpuntje was dat er helaas geen zon te zien was, maar wel erg gaaf om over de onvoorstelbaar grote stad uit te kijken. Maar voordat we daar van mochten genieten moesten we natuurlijk eerst omhoog met de lift. De snelste lift van de wereld. Binnen een paar seconden op de 90e etage. Je krijgt zelfs instructie om je oren te klaren. Mijn maag heeft een paar rondjes gedraaid en toen we op etage aankwamen voelde het alsof ik een wijntje teveel op had. Dat gevoel hebben we gauw gesust door een speciaal Taiwanees drankje te nemen; bier met vanille-ijs, een zeer fascinerende combinatie.
Gisteren heb ik eindelijk een beetje relaxt met een groep Belgen en een Chinees meisje dat in Groningen studeert. We zijn naar een waterpark geweest dat echt op een paar honderd meter van onze dorm ligt. Voor vijf euro de hele dag gebadderd in de massagebaden en weer een grens verlegd… Ik ben niet echt dol op hoogtes/achtbanen/glijbanen. Nu was er uiteraard een gigantische glijbaan die van vele meters hoogte stijl naar beneden ging en daar reageerde iedereen dolenthousiast op (excluding me). Heb me natuurlijk toch overlaten halen omdat niemand groen terug kwam, maar met een voldane glimlach. Eenmaal boven begon ik al zachtjes te gillen geloof ik haha, verschrikkelijk. Ik weet niet meer zo goed hoe het allemaal is gegaan, maar ik had geen stem meer toen ik beneden kwam en er stond een groep Taiwanezen met open mond naar me te staren. De Belgen stonden er ook een beetje beduusd bij en ze lachten niet, maar eentje zei; pfff wat kan jij schreeuwen zeg! Oeps.. Ik geloof dat ik wat geluidsbarrières heb doorbroken. En nooit meer die glijbaan, want nee achteraf was het ook niet leuk.
Vandaag zou mijn eerste college moeten starten, maar zoals jullie van mij gewend zijn; ik doe het rustig aan;) Ik heb mijn dag gevuld met uitslapen, lunchen, shoppen en zo weer naar de nightmarkt. Haha, maar morgen ga ik écht beginnen.
Volgende keer zal ik wat meer vertellen over Taiwan zelf en de mensen enz. maar heb al zoveel gedaan en meegemaakt. Ik wilde het jullie niet onthouden;) De foto’s spreken denk ik voornamelijk voor zich. Bedankt trouwens voor al jullie leuke reacties! Ik vind het superleuk om bericht uit Nederland te krijgen.
Tot berichts, veel liefs
p.s Als jullie me willen bellen/smsen dan is dit komende tijd mijn telefoonnummer: (Nummer voor Taiwan= 886) 0916600399
Voor elk talent is hier een club opgericht. Op NTU kun je je aansluiten bij grofweg 200 (!) clubs die allemaal een talent vertegenwoordigen. Zo heb je verschillende dans-, teken-, muziek-, vrijwilligers- en meditatieclubs , maar voor de wat uniekere talenten is er bijvoorbeeld een club die onderzoek doet naar het optillen van spullen met je gedachten. Ja. Dus. Ik heb me al ingeschreven;)
De Clubfair afgelopen zaterdag was in ieder geval een GROOT succes. De halve campus was gevuld met overenthousiaste clubmensen die je voor zich proberen te winnen. Het is een belangrijk onderdeel van het studentenleven en als je eenmaal bij een club aangesloten bent, dan ga je daar volledig voor. Met name de eetclub is erg in trek, aangezien eten het hoofdingrediënt van Taiwan is. Je ontkomt er werkelijk nergens aan. Overal eten, overal rijst,noedels, groente, varkenspoten, laatst zag ik zelfs ‘eetbare’ schelpen. Sindsdien begrijp ik waarom Taiwanezen niet veel tanden meer in hun mond hebben. Normaal gesproken ben ik een groots fan van de Aziatische keuken, of liever gezegd van eten in het algemeen, maar helaas protesteert mijn lichaam al sinds mijn aankomst. Na een paar happen ??? is mijn honger gestild. Hopelijk draait dat komende weken een beetje bij. De ??? omdat ik eigenlijk nooit precies weet wat ik eet. We hebben tot nu toe elke avond op de straat gegeten. Alles wat er een beetje normaal uitziet wordt als diner beschouwd. Gelukkig heb ik een Amerikaans meisje ontmoet die behoorlijk Chinees spreekt, dus zij weet zo af en toe te vertellen wat er op ons bordje ligt haha..
Vrijdag hebben we lekker de toerist uitgehangen. We zijn eerst naar Chang Kai Shek Memorial geweest. (Zie ook de foto’s) Deze gigantische gedenkplaats is gebouwd ter ere van de vrijheidsstrijder Chang Kai Shek. Hij zou Taiwan de onafhankelijkheid hebben gegeven. Toch blijken daar de meningen over te verschillen en de Memorial schijnt dan ook het middelpunt van politieke discussie te zijn. De naam is ook al vele malen veranderd, maar ondertussen blijft de gigantische houten Chang Kai Shek lachend op zijn troon zitten. De wissel van de wacht is hilarisch. De wachters hebben hele zware schoenen aan die tikken als ze lopen. Daardoor lijkt de ruim 10 minuten durende wissel van de wacht op een tapdanceperformance met geweren.
Vervolgens zijn we naar de Longshan tempel gegaan waar we totaal zonder nadenken met onze schoenen en blote schouders doorheen stampten. Ondertussen was er een dienst bezig en voelden we dat onze aanwezigheid niet werd gewaardeerd. Ze stuurden ons niet weg maar de blikken zeiden genoeg. We zijn er gauw vandoor gegaan. Toch hoop ik er snel terug te keren, want er hangt een hele rustige atmosfeer en het gezang van de priesters is ontzettend mooi (en zuiver, dat is niet altijd gegarandeerd).
Om de dag mooi af te sluiten gingen we naar Taipei 101 om de zonsondergang te zien. Minpuntje was dat er helaas geen zon te zien was, maar wel erg gaaf om over de onvoorstelbaar grote stad uit te kijken. Maar voordat we daar van mochten genieten moesten we natuurlijk eerst omhoog met de lift. De snelste lift van de wereld. Binnen een paar seconden op de 90e etage. Je krijgt zelfs instructie om je oren te klaren. Mijn maag heeft een paar rondjes gedraaid en toen we op etage aankwamen voelde het alsof ik een wijntje teveel op had. Dat gevoel hebben we gauw gesust door een speciaal Taiwanees drankje te nemen; bier met vanille-ijs, een zeer fascinerende combinatie.
Gisteren heb ik eindelijk een beetje relaxt met een groep Belgen en een Chinees meisje dat in Groningen studeert. We zijn naar een waterpark geweest dat echt op een paar honderd meter van onze dorm ligt. Voor vijf euro de hele dag gebadderd in de massagebaden en weer een grens verlegd… Ik ben niet echt dol op hoogtes/achtbanen/glijbanen. Nu was er uiteraard een gigantische glijbaan die van vele meters hoogte stijl naar beneden ging en daar reageerde iedereen dolenthousiast op (excluding me). Heb me natuurlijk toch overlaten halen omdat niemand groen terug kwam, maar met een voldane glimlach. Eenmaal boven begon ik al zachtjes te gillen geloof ik haha, verschrikkelijk. Ik weet niet meer zo goed hoe het allemaal is gegaan, maar ik had geen stem meer toen ik beneden kwam en er stond een groep Taiwanezen met open mond naar me te staren. De Belgen stonden er ook een beetje beduusd bij en ze lachten niet, maar eentje zei; pfff wat kan jij schreeuwen zeg! Oeps.. Ik geloof dat ik wat geluidsbarrières heb doorbroken. En nooit meer die glijbaan, want nee achteraf was het ook niet leuk.
Vandaag zou mijn eerste college moeten starten, maar zoals jullie van mij gewend zijn; ik doe het rustig aan;) Ik heb mijn dag gevuld met uitslapen, lunchen, shoppen en zo weer naar de nightmarkt. Haha, maar morgen ga ik écht beginnen.
Volgende keer zal ik wat meer vertellen over Taiwan zelf en de mensen enz. maar heb al zoveel gedaan en meegemaakt. Ik wilde het jullie niet onthouden;) De foto’s spreken denk ik voornamelijk voor zich. Bedankt trouwens voor al jullie leuke reacties! Ik vind het superleuk om bericht uit Nederland te krijgen.
Tot berichts, veel liefs
p.s Als jullie me willen bellen/smsen dan is dit komende tijd mijn telefoonnummer: (Nummer voor Taiwan= 886) 0916600399
-
13 September 2010 - 12:12
Myrthe:
Hee Phebe!:D
klinkt egt te gek!:D:D hahahah wauw ik ben stiekem heeeeeeel jaloers hahahaha! we hebben mzzl want vdaag is t droog:P hahaha
verder alles goed hier in huize jade!iedereen is alweer hard aan de studie! hoe bevallen de lessen daar?!:P
tot horens:D
XXX -
13 September 2010 - 12:21
Esther:
Ejjj chica!
Klinkt super vet! Heel fijn om te horen dat het allemaal goed is gekomen. Merk nu al dat je het Utrechtsche helemaal niet mist ;), maar kom toch maar snel terug.. Alleen niet voordat je heel Taipei op z'n kop hebt gezet. Veel plezier daar nog hè!
Xx -
13 September 2010 - 14:52
Floor:
Phebus!
Wat geweldig dat je in het land bent beland waar alles om eten draait!!! Hopelijk komt het gauw goed met je darmflora haha zodat je er optimaal van kan gebruik maken. Maar bij welke club heb je je nou aangesloten? Ik hoop echt bij de til-je-spullen-op-met-je-gedachten. Werkelijk hilarisch. Dan voel ik me helemaal zo hobbyloos vergeleken met de mensen daar. Zitten al die mensen (Belgen, Amerikanen enz.) op jouw campus? En heb je ook nog steeds contact met die meisjes van het vliegtuig? Ik zie wel dat het drukke maar fijne dagen zijn. Succes met je college!!! Ben benieuwd hoe dat er daar aan toe gaat. kus!
PS: dat uitzicht over Taipei is echt adembenemend! -
13 September 2010 - 17:40
Maaike:
Gij gekrulhaarde spijbelaar! Haha, prachtig dat je nu al school overslaat om te shoppen; blijft er toch nog iets hetzelfde;) Hopelijk vindt je snel het taiwanese woord voor chocola, dan kun je dat voortaan op je bordje naast de varkenspoten laten deponeren. Maar man-o-man, die foto van de stad ziet er echt vet uit! Misschien kun je een wijn-drinken-terwijl-je-over-de-stad-uitkijkt-club oprichten? O o, de goede ideeen vloeien in het rond hier;) Misschien omdat mijn geest weer gestimuleerd wordt door die schule. Eerste college is weer achter de rug, en bluhbluh (=weer helemaal in the schoolmood). Stom. Nou scheet, ga snel studeren en genieten van de Taiz!
Xxxx! -
13 September 2010 - 21:11
Milou:
Heee Taipheeb!
Waa wat een vette verhalen! En dan die foto's erbij, echt ongelofelijk dat je daar nu gewoon zit. Heb je je eigen unieke talent al ontdekt? Haha ben benieuwd met watvoor tricks je straks terugkomt :p Heb je je uiteindelijk nog aangesloten bij een club eigenlijk?
Kijk al uit naar je volgende verslag!
Liefs xx -
15 September 2010 - 22:25
Lise-Anna:
Klinkt goed allemaal! En bij welke club ben jij nou gegaan? Moet je nu ook een ontgroening hebben? hihi Veel plezier nog! -
16 September 2010 - 06:21
Fieeee-bie:
Met bovenstaande naam word ik nu aangesproken,vandaar;) (krijgt Ton D. toch nog zijn zin haha)
Ik mis het Utrechtse wel! Echt hoor, het si hier allemaal zo anders, dat is bijna niet voor te stellen. Maar oke, het is heel leuk hier:) Ik heb me nog niet aangesloten bij een club, maar ik ga eerst een paar proeflessen Flamingo, Tango, Hiphop en Yoga doen. Misschien sluit ik me uiteindelijk aan bij de 'refined club'. Dat slaat idd nergens op, maar die club bestaat. Oeh moet t gewoon even kwijt, nog een paar coole clubs: nail painting club, Mac-users club, trend prediction club, chinese five element card game club... Maar Maaike, jouw club hebben ze dan weer niet helaas. Haha!
Colleges zijn raar. Echt raar. Het is muisstil, iedereen luistert 3 uur lang ademloos naar een zogenaamde professor (kleine japanner met afrokapsel) en voor elk vak moet ik welgeteld 1 paper schrijven. Niet heel uitdagend dus..
Ben benieuwd hoe het begin van het collegejaar jullie af gaat! Oeh en Lies,wanneer komt er een weer een mooi verhaal vanuit Bolivia? -
16 September 2010 - 08:59
Plien:
Wow, wat klinkt dat tof allemaal!! Echt super leuk om te lezen dat je je zo vermaakt. :D ik wacht met smart op je volgende avonturen! X -
16 September 2010 - 20:27
Anne:
Ha lieverd,
Ben trots op je, maar doe alsjeblieft voorzichtig. Al dat ge-eet op straat kan gewoon niet goed zijn. Breien achter de geraniums kan ook heel leuk zijn met de televisie aan, met een leuk reisprogramma op sbs of zo.....
heel veel liefs en kussies,
An. -
17 September 2010 - 12:16
Ronny:
Ola! zo te lezen vermaak je je prima, leuk hoor!!
En dat eten dat went wel, geloof me haha!!
Have fun en lees je volgende verslag wel weer!!
xxx -
19 September 2010 - 09:21
Oma Minnaar:
Phebe ik heb je verslag gelezen, niet meer van die hoge glijbaan gaan hoor!!Ik mis je, zeker nu ik weer in zevenhuizen logeer. geniet lekker van de tijd in Taipei en heel veel liefs van oma xxx -
21 September 2010 - 16:55
Amy:
Hoi lieve Phebe!! Heerlijk om je verhalen te lezen. Ik zie je al helemaal voor me, gillend die glijbaan af! Het klinkt in ieder geval alsof je je daar goed vermaakt en je draai wel vindt. De eerste weken blijven natuurlijk erg spannend met al die nieuwe indrukken en mensen.
Taiwan lijkt me nu al fantastisch waar alles draait om eten en er genoeg hobby's en clubs zijn ha!
Ik wacht smachtend op je nieuwe verhalen en van de week stuur ik je een mail met alle juicy details uit Nederland! Liefs -
06 Oktober 2010 - 07:44
Thea Mevissen.:
Hoi Phebe ,
Ik had een hele mail geschreven maar ik ben hem kwijt geraakt dus ik begin weer opnieuw(ik ben echt blond) Ik wilde tussendoor nog foto's kijken....weg bericht. Het enige wat in Zevenhuizen gebeurt is dat alle straten weer openliggen en de trottoirs vernieuwd worden boeiend...Ik heb vanochtend even op mijn gemak alle berichten van gelezen en de foto's bekeken .Je schrijft trouwens leuk. Moet je wat mee doen. Ben je nu op vakantie of aan het studeren... (grapje). Het socialiseren lukt aardig. Culinair wordt je verwent (?)Je komt terug als een sportfreak.Maar hoe is het met de mannetjes daar. We willen natuurlijk echt alles wetn en foto's zien want we willen ze wel even balloteren.Cindy gaat over een maand bij 100% nl werken.Nog één maand tentamens (hopelijk de laatste) Ze heeft er wel erg zin in. Hilverum is op dit moment ver genoeg voor haar. Ze heeft trouwens nog wel een waardebon voor sieraden gewonnen. € 250 Dat kwam goed uit nadat ze in Mallorca al haar "juwelen"hadden gestolen. Dat was gelijk shoppuuuuuh.Hé ik zou maar mijn best doen op Mandarijn. De chinezen rukken aardig op in europa. Met hun glimlach en hun "bescheidenheid" kopen ze Europa lekker op. Ze hebben voor 195 jaar de rechten van Pireeus (haven van Athene) gekocht. Dat is niet zo leuk voor Rotterdam op lange termijn. Deze studie moet je ook op lange termijn zien want er moet iemand met die chinezen kunnen praten , en dat wordt jij. Commercieel uitbuiten. Dus lekker chinees leren en eten.Even nog een truttigheid over ons weer : we mochten niet klagen. Tot vandaag hebben we echt lekker weer gehad. 20 graden. Maar nu is het weer deprie grijs. Je ziet je mist niets.Nu ,leer ze hou je taai en ...
keep in Touch
Thea
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
